maandag 18 april 2016

Over ZenDen

Hartelijk welkom bij ZenDen. Vrede en geluk vind je binnen.


ZenDen biedt kinderen en volwassenen een weg om meer inzicht te krijgen in zichzelf. Persoonlijke ontwikkeling op emotioneel en spiritueel gebied vraagt eigen inzet en ik kan jou of jouw kind hiermee helpen.  Met bewustwording, nieuwe inzichten en praktische handvatten vind jij of jouw kind weer de `ik kracht`.

Jij hoeft niet buiten jezelf op zoek te gaan – vrede en geluk vind je binnen in jouw eigen ZenDen.

Het allermooiste vind ik dat hoe meer mensen die vrede en geluk vinden hoe meer positieve energie de wereld ingaat.

Kom binnen en geef het door!

zenden
werkw.

Uitspraak: [ˈzɛndə(n)]
1a)  zen – ware aard verkregen als weg naar een bevrijde manier van leven
1b)  den [Engels] – grot; knus, veilig thuis
2)    zenden – sturen; doen toekomen

Over mij

Gister vond ik het zo spannend om mijn eerste blog met jullie te delen dat ik helemaal vergeten was om me voor te stellen dus...ik begin even opnieuw ;)

Hallo, fijn dat ik mezelf mag voorstellen. Ik ben Michèle Ferrière.

Na mijn universitaire opleiding in pedagogiek heb ik 10 jaar in het onderwijs gewerkt als leerkracht in zowel regulier als speciaal onderwijs voor moeilijk opvoedbare kinderen.

In 2007 kreeg mijn carrière een nieuwe wending toen ik ging werken in de gezondheidszorg als begeleidster van mensen met geestelijke gezondheid klachten en of licht verstandelijke beperking. In 2014 ben ik begonnen met de opleiding psycho-energetisch therapeut die ik volgend jaar in juni af zal ronden. Door een combinatie van mijn passie en een roeping om op mijn eigen manier met mijn opleiding, ervaring en kwaliteiten mensen te helpen is mijn praktijk ZenDen recent in het leven geroepen.

Op persoonlijk vlak ben ik trots moeder van twee bijzondere, hoogbegaafde, hooggevoelige kinderen. Ik heb een huwelijk van14 jaar achter de rug die voor zowel mezelf als mijn kinderen zeer schadelijk was. Na afloop ben ik in een burn-out/depressie beland die maanden heeft geduurd. Ik had mezelf zo ver weggecijferd dat ik niet meer wist wie ik was. Hulp vragen vond ik erg lastig maar het was zelfs voor mij duidelijk dat ik er alleen niet uit zou komen. Ik had het niet zo snel verwacht, maar het is toch gelukt om mijn angsten en onzekerheid aan de kant te zetten om opnieuw de liefde toe te laten. Een levenservaring die een enorme impact op mij heeft gehad is dat ik de chronisch geestelijke ziekte van een geliefde als voltijd mantelzorger heb meegemaakt…en overleefd, waardoor ik mezelf ook als ervaringsdeskundige zie.

Ik heb enorm veel geleerd over mensen door mijn werk en privé leven. Sommige ervaringen waren erg heftig en toch ben ik er enorm dankbaar voor omdat zij mij gevormd hebben tot de persoon die ik nu ben. Ik voel een sterk en onvermijdelijke dwang om deze ervaringen te gebruiken om ervoor te zorgen dat mijn lijden en lessen omgezet worden in iets goeds – namelijk andere mensen helpen om inzicht te krijgen en vrede en geluk binnen in hunzelf te zoeken en te vinden. Een mooie bijkomstigheid is dat ik op deze manier een bijdrage mag leveren in meer positieve energie die de wereld in gaat.

Ik geef het door. Jij ook?

zondag 17 april 2016

Emozietje en Verstandie

Ken jij haar ook, het super gevoelig kind die regelmatig overdonderd wordt door haar emoties die zo groot zijn dat er even geen ruimte is in haar hoofd voor verstand? Gevolg...volledig kernsmelting!

Zo heeft mijn dochter Savannah vandaag een kernsmelting gehad over een paar sokken die de container in gingen omdat ze haar te klein zijn en een beste gat had bij de grote teen.

Savannah vind afscheid nemen in het algemeen erg moeilijk. Met voorwerpen komt dit door het gevoel dat als het van haar is geweest raakt ze een deel van haarzelf kwijt als zij die weg doet. Haar angst kan ook gericht worden op afscheid nemen van een persoon waarbij zij bang is dat zij degene nooit meer zal zien. Dit geld vooral voor familie leden of vrienden die ze zelden ziet. Als zij zich hierin niet begrepen voelt vermenigvuldigt haar verdriet en angst in het kwadraat.

Vandaag toen zij ontdekte dat haar sokken weg waren sloeg het paniek toe en uit zich in een dramatisch huil en boos-zijn bui. Op momenten als deze heb ik geleerd dat het zinloos is om met haar in gesprek te gaan. Ik heb voorgesteld dat zij even een momentje voor zichzelf neemt om tot rust te komen waarna wij samen daarover zouden hebben. Gelukkig nam ze het advies deze keer...dit is namelijk niet altijd het geval.

Na een halfuurtje kwam zij weer redelijk gekalmeerd naar beneden. Ik vroeg eerst of zij kon vertellen wat zij voelde en waar zij dit voelde in haar lijf. Dit kon zij goed benoemen. Ik heb haar toen uitgelegd dat haar emotie vaak de leiding neemt over haar verstand. Zij hoort het stemmetje van haar verstand maar laat haar emotie grenzeloos zijn gang gaan. Niet dat emotie slecht is maar het is fijn als die twee samen werken en in balans zijn. Dit wil Savannah zelf heel graag.

Zo hebben we afgesproken dat zij weer naar haar kamer ging om even stil te zitten en een gesprek te voeren met haar zieltje. Zij kon haar vragen wat nodig is om haar verstand een grotere stem te geven. Hierna kon zij een tekening maken die dit doet uitbeelden. Als zij klaar was zouden wij het samen kunnen bespreken. Savannah is altijd blij om een tekening te maken en heeft zich volledig op deze opdracht ingezet.

Even later gingen we samen naar haar tekening kijken die een mooie strip was geworden. Savannah had het voor haarzelf helemaal duidelijk. Zij had er twee karakters van gemaakt, Emozietje en Verstandie die samen met hulp van een toffe peer een manier hadden gevonden om beter met elkaar te communiceren. Zij kwam er zelf achter wat zij nodig heeft, namelijk een momentje zonder oordeel om er even over na te denken en tot rust te komen. Wij hebben bedacht dat het goed zou zijn om iets te maken die ik (of mijn partner) haar kan geven als een kernsmelting dreigt als steuntje om haar momentje van rust te pakken. Dit zal haar de tijd geven om over na te denken of de situatie echt zo ernstig is dat een kernsmelting gerechtvaardigd is of dat dit een overdreven reactie is.





Savannah heeft een armbandje gemaakt met een rode kraaltje voor Emozietje en een blauwe voor Verstandie met een derde kraal waarop zij een klokje tekende. Dit zit nu op de boekenkast in de woonkamer zodat we die zo nodig voor haar kunnen pakken.

Belangrijk is om kinderen te helpen om hun emoties en gedrag te bezitten en begrijpen. Hier is bewustwording voor nodig maar dit vraagt hulp van buiten. Alleen dan kunnen ze strategieën leren en toepassen om anders met hun gedrag om te kunnen gaan.

Met hulp van haar eigen fantasie en de schepping van Emozietje en Verstandie heeft Savannah vandaag geleerd dat haar ontspoorde emotie vaak ervoor zorgt dat haar reactie op een probleem totaal niet in verhouding is. Dit zorgt ervoor dat mensen geïrriteerd en ongeduldig worden met haar en dit resulteert in een nog groter explosie van emotie.

Mijn dochter is een geweldige spiegel voor mij en thema's voor mijn eigen ontwikkeling. Bij andere mensen ben ik heel goed in luisteren maar ik merk dat met mijn eigen kinderen dat ik vaak al een oordeel heb en ik luister te vaak om te reageren in plaats van om te begrijpen. Door de heftige emoties van mijn dochter ben ik genoodzaakt om na mezelf te kijken en nieuwe strategieën uit te proberen om te voorkomen dat wij bijna dagelijks in strijd zijn met elkaar.

Ondanks dat ik haar vaker achter het behang wil plakken vind ik het ontzettend mooi dat terwijl ik Savannah help om haarzelf beter te begrijpen helpt zij mij ook. Ik leer zoveel van haar en dit maakt opvoeden een geweldige avontuur!

Lieve groet,

Michèle

PS: Deze blog is gepubliceerd met toestemming van Savannah

Vrede en geluk vind je binnen...Geef het door!